Kategoria: Budownictwo

Warstwa izolacyjna u podstawy ściany

Z reguły na ścianie piwnicznej lub na jednej z pierwszych warstw na fundamencie należy wykonać warstwę izolacyjną dla zabezpieczenia przeciwko kapilarnemu podnoszeniu się wilgoci od dołu ściany. Warstwa ta składa się z folii (lub papy), którą wewnątrz przy ścianie podciąga się do góry i zagina się na zewnątrz. Dzięki temu powstające na ścianie wewnętrznej skropliny ściekają na zewnątrz, nie powodując szkód.

Wentylacja i odpowietrzanie
Należy stworzyć możliwość wentylacji i muru, ponieważ na skutek wahań temperatury w ścianie powstają wciąż skropliny. Osiągamy to w ten sposób, że u dołu i u góry powłoki licowanej pozostawiamy otwarte szczeliny pionowe lub stosujemy pustak wentylacyjny. Przy ścianach jednopiętrowych wystarczy, jeśli w poziomych odstępach co 2-3 cegły pozostawimy jedną otwartą szczelinę pionową. Pustaki wentylacyjne układa się w mniej więcej 1-metrowych odstępach. Warstwa powietrzna musi pozostać wolna. Jeśli zaprawa nie odznacza się dobrą zdolnością wiązania lub używamy jej za dużo, może wpaść do warstwy powietrznej. W rezultacie może nastąpić zawilgocenie na skutek zjawiska włoskowatości w zaprawie i przez to mogą powstać szkody budowlane. Należy więc murować starannie, aby zapobiec odpadaniu zaprawy.

Odstęp między warstwami muru dwuwarstwowego

Przy wykonywaniu ściany dwuwarstwowej z uszczelnieniem wnętrza i warstwą powietrza grubość warstwy powietrza powinna przekraczać 4 cm. Całkowity odstęp między dwoma murami nie powinien być większy niż 12 cm. Uszczelnienie zapewnia szczególnie dobrą izolację cieplną. Grubość płyt izolacyjnych może dochodzić do 8 cm. W miarę możliwości należy stosować płyty o tej grubości, aby uzyskać jak najlepszą izolację cieplną.

Kotwienie
Choć obie warstwy ściany dwuwarstwowej murowane są oddzielnie, z uwagi na ich wytrzymałość muszą być dobrze związane ze sobą. Mury łączy się ze sobą za pomocą nierdzewnych kotew z drutu, które podczas murowania wkłada się w spoiny. Na kotwy nakłada się krążki odciekowe z plastyku, co zapobiega ściekaniu kroplin po kotwie do wnętrza muru. Na 1 m2 powierzchni muru rozmieszczamy co najmniej 5 kotew. Na brzegu muru z licówki przy narożnikach, jak też przy otworach ściennych i drzwiowych celem dodatkowego wzmocnienia instalujemy 3 kotwy na każdy metr. Jeśli odstęp między murami przekracza 7 cm, średnica kotew musi wynosić co najmniej 4 mm, w przeciwnym razie 3 mm.Jeśli mamy potem oblicować ściany, używamy kotew wbijanych. Wbijamy je wraz z nałożonym kołkiem z plastiku w otwory wywiercone uprzednio w znajdującej się w murze płycie. Zaginamy kotwy wbijane w odstępie 5 cm od wewnętrznych krawędzi muru, wewnętrznego i zewnętrznego.

Mur licowany dwuwarstwowy

Dość często stosuje się ten mur do zewnętrznych ścian domów mieszkalnych. Celem uzyskania szczególnie dobrej izolacji cieplnej dodatkowo zakłada się jeszcze uszczelnienie między warstwami. Ponieważ obie warstwy muru budowane są oddzielnie od siebie, możemy użyć różnych rodzajów cegieł do wymurowania warstwy wewnętrznej i zewnętrznej. Nośną ścianę wewnętrzną możemy wykonać z cegieł wapienne—piaskowych dużego formatu, z cegieł zwykłych lub z gazobetonu. Do ściany zewnętrznej możemy dobrać cegłę klinkierową wszelkiego rodzaju i formatu, jak też cegłę wapienno-piaskową licową. Bloczki z gazobetonu nadają się do ściany zewnętrznej tylko wtedy, gdy zapewni się im wodoszczelność przez nałożenie warstwy tynku, np. plastycznej masy tynkarskiej. Przy murze licowanym dwuwarstwowym można zrezygnować z uszczelnienia między warstwami, o ile mur wewnętrzny ma zdolność do kumulacji ciepła w dostatecznym stopniu. Wymagania te spełniają bloczki gazobetonu o wystarczającej grubości, którą należy obliczyć. Jeśli zrezygnujemy z izolacji cieplnej, grubość warstwy powietrza między dwoma murami powinna wynosić co najmniej 6 cm. Dzięki temu zapobiega się możliwości powstania połączenia między murem wewnętrznym i zewnętrznym, a tym samym zapobiega się powstaniu „mostka zimnego” wskutek odpadania resztek zaprawy.

Obmurowanie, w zasadzie, wykonuje się z cegły o wyższej wysokości, która nazywa licówką. Można użyć do tego zwykłych cegieł, o ile wygląd ściany nie musi spełniać wysokich wymagań. Możemy wykonać obmurówkę ze wszelkich rodzajów cegieł.

Mur licowany jednowarstwowy (monolityczny)

Licówka jednowarstwowa jest jednolitą konstrukcją ścienną z cegieł licówek, których jedna lub obie strony są widoczne. Stosuje się ją do ścian zewnątrz domu i do ścian zewnętrznych. Do obmurówki używa się tylko jednego rodzaju cegieł tej samej wysokości. Stosując obmurówkę monolitycznych ścian zewnętrznych, musimy pamiętać, że z uwagi na zabezpieczenie przed szkodliwymi opadami atmosferycznymi każda warstwa musi się składać z co najmniej 2 rzędów cegieł, między którymi przebiega, wykonana bez pustych miejsc i utwardzona, spoina pionowa o grubości 2 cm. umieszczona ilustracja przedstawia tę spoinę pionową. Dla ułatwienia pracy można zalać ją rzadką zaprawą. Zaprawa do zalewania powinna być jak najbardziej gruboziarnista, aby nie kurczyła się nadmiernie.