Autor: rafal

Wnęki i bruzdy

W ścianach często potrzebne są wnęki i bruzdy, aby w nich ukryć przewody wodociągowe kanalizacyjne lub elektryczne. Takie wgłębienia zawsze oznaczają pewne osłabienie ściany, bo zmniejszają jej wytrzymałość. Dlatego istnieją zasady i przepisy dotyczące wykonywania wnęk i bruzd, których należy bezwarunkowo przestrzegać. W zasadzie już przy murowaniu winno się uwzględnić wnęki i bruzdy i – o ile to tylko możliwe – nie wykonywać ich potem. Zaoszczędza to nie tylko robocizny: wykonywana potem wnęka osłabia ścianę bardziej, niż wymurowana planowo. Uwaga: jeśli wnęki i bruzdy wykonuje się potem, wolno je robić tylko za pomocą frezowania lub szlifierki-przecinarki. Kując młotkiem i przecinakiem, w znacznym stopniu uszkadzamy strukturę ściany wskutek wstrząsów. Kucie jest więc, w zasadzie, zabronione. Najlepiej jest, jeśli wszystkie bruzdy są uwzględnione w projekcie budowlanym, a tym samym w obliczeniach wytrzymałościowych. Jeśli to możliwe należy uwzględnić dalej wymienione zasady.

Technika połączenia ścian

W zasadzie korzystnie jest, kiedy wszystkie ściany, które się łączą ze sobą, są budowane jednocześnie. Dzięki temu można starannie zazębić ze sobą naroża lub ściany, które stykają się nawzajem. Zazębienie jest potrzebne do stworzenia dobrego połączenia ścian, a wzajemne podpieranie się zwiększa ich wytrzymałość. Niestety, nie zawsze można równomiernie wznosić mury. Można wprawdzie dobudować jedną ścianę potem, ale w takim wypadku należy wykonać staranne połączenie ścian. Najprostszym rozwiązaniem jest strzępie (zazębienie) schodkowe. Ścianę, która ma być dobudowana, muruje się na tyle, na ile jest to konieczne do wykonania połączenia. Potem będzie można zakończyć budowę ściany. Strzępie schodkowe wymaga dużo miejsca. Pozostawia się przy tym puste miejsca, w które potem wmurowuje się cegły ściany, która ma być dobudowana. Uwaga: w czasie budowy wytrzymałość stojącej już ściany może się zmniejszyć. Dlatego należy zazębiać tylko wtedy, gdy ściana będzie równocześnie podpierana dwoma przeciwległymi do siebie ścianami. Przy strzępiach zazębionych wytrzymałość nie zmniejsza się, ponieważ istnieje już wystarczająca część ściany, którą należy dobudować. Takie strzępia nie wymagają więcej miejsca.

Podstawowe zasady budowy murów

•    Warstwy cegieł muru muszą być zawsze poziome.
•    Używać jak najwięcej całych cegieł.
•    Stale sprawdzać poziomnicą poziom i pion murowanej ściany.
•    Całkowicie wypełniać spoiny.
•    W czasie upału zwilżać cegły zwykłe, aby woda nie została odciągnięta z zaprawy.

Przewiązanie
Przewiązanie jest to wielkość, o jaką cegła wyżej położonej warstwy przekrywa cegłę niższej warstwy w wiązaniu muru. Minimalne przewiązanie jest potrzebne do zachowania wytrzymałości muru. Najlepsze jest wiązanie osiowe, tzn. że spoina w następnej (wyższej) warstwie wypada w połowie cegły w niższej warstwie. Często nie jest to możliwe, a niekiedy nawet, jak np. w murze licowym, nie jest to pożądane. Wtedy należy jednak zachować minimalne przewiązanie, które zależy od wysokości cegły.

Minimalne przewiązanie cegieł
Wysokość cegły cm	Najmniejsze przewiązanie (w zaokrągleniu, cm)
6,5	5
10,4	5
12,0	5
14,0	6
18,8	8
22,0	9

 

Murowanie warstw

Warstwy cegieł w obrębie muru powinny być poziome i licować. Do tego celu używamy sznura murarskiego, który rozciągamy od jednego narożnika do drugiego (dla każdej warstwy). Aby zamocować sznur, wsadzamy gwoździe w warstwę zaprawy. Odstęp między sznurem i murem powinien wynosić 2-3 mm, aby sznur nie dotykał cegieł i był zawsze napięty. Szczególnie starannie należy wymurować narożnik, który jest punktem orientacyjnym przy wznoszeniu całego muru. Ciągle sprawdzamy poziomnicą ścisłe zachowanie pionu i poziomu układanej warstwy cegieł. Przy większej długości muru poziomnicę kładziemy na łacie, która pokrywa odległość między dwoma mierzonymi punktami. Kiedy z czasem nabierzemy nieco wprawy, będziemy mogli lepiej ocenić wzrokiem ustawienie cegieł i nie będziemy musieli i tak często mierzyć.

Należy unikać murów mieszanych
Spotyka się ciągle świeżo murowane ściany, które wzniesiono, mieszając najrozmaitsze rodzaje cegieł (np. cegły wapienno-piaskowe, cegły pełne wypalane bloczki z gazobetonu lub z betonu lekkiego), Powodem tego jest często brak pod ręką cegieł tego samego rodzaju o pożądanym formacie. Użycie różnych rodzajów cegieł w jednym
murze może jednak łatwo doprowadzić do powstania usterek. Najpierw pojawiają się pęknięcia w murze, które potem wskutek przenikania wilgoci i działania mrozu uszkadzają mur.